PROGRAM PRZYWÓDZTWA SPOŁECZNEGO

Zapraszamy liderki i liderów organizacji społecznych, inicjatyw lokalnych oraz politycznych. Proponowany Program Przywództwa jest oparty o doświadczenia Jacka Santorskiego, przewodniczącego Rady Programowej Akademii Psychologii Przywództwa, wzmocniony o wrażliwość społeczną, która przyświeca wszystkim projektom realizowanym przez Studium Obywatelskie im. Pawła Adamowicza.

„Liderka” i „Lider” to terminy odmienianie dzisiaj przez wszystkie przypadki. To dobrze, bo potrzebujemy osób, które wykazują się szczególnym zaangażowaniem, proaktywnością i mówiąc górnolotnie: braniem odpowiedzialności za to, co nas otacza. Jest jednak także ciemniejsza strona ciągłego podkreślania roli liderek i liderów, w które inwestuje się czas, energię, a nierzadko pieniądze – tłumaczy partner programu dr Konrad Ciesiołkiewicz – przewodniczący Komitetu Dialogu Społecznego KIG, prezes Fundacji Orange.

Korzyści i zaangażowanie uczestniczek i uczestników

Rekrutacja zakłada wyłonienie 18 osób, które od października do marca przejdą syntetyczny proces wsparcia poprzez pięć stacjonarnych zjazdów, fakultatywne tematyczne spotkania on-line oraz poprzez pracę indywidualną z mentorem. Dodatkowo każdy uczestnik i jego inicjatywa ma gwarantowane miejsce w Strefie Społecznej organizowanej co roku na początku czerwca w Gdańsku.

„Studium Obywatelskie im. Pawła Adamowicza powstało po to, żeby integrować i wspierać potencjalne kadry budujące przyszłość Polski, Polski samorządowej i pozarządowej. Jest to kolejne gdańskie przedsięwzięcie, które ma za zadanie inspirować, wzmacniać i doceniać tych, którzy na co dzień troszczą się o jakość życia w naszym kraju zarówno w działaniach ogólnopolskich jak i lokalnych” – mówi inicjatorka Studium Obywatelskiego prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz. „Każda organizacja szczególnie publiczna potrzebuje liderów swoich polityk i zadań, każda administracja publiczna potrzebuje świadomych i silnych liderów pozarządowych jako partnerów” – dodaje Dulkiewicz.

Wartą uwagi propozycją dla uczestniczek i uczestników jest wskazanie przez nich trzech osób, które stanowią ich zdaniem autorytet przywództwa i z którymi chcieliby indywidualnie pracować.

Szóstka naszego „PPS”

„Ucząc się wspólnie dążyć do przywództwa zdefiniowaliśmy sześć filarów które charakteryzują nasz program i cechują kadrę, którą zaprosiliśmy do współpracy. Rozpoczęcie przygody z naszym program jest początkiem współpracy i zakłada dalsze wspólne inicjatywy” – tłumaczy prof. Paweł Kowal, lider programu Przywództwa.

• Po pierwsze, przywództwo skupione powinno być na poszanowaniu godności każdego człowieka. Towarzyszy jej uznanie faktu, że każdy ma ważne powody, by kierować się własnymi przekonaniami, choćby były one bardzo dalekie moim własnym.
• Po drugie, przywództwo zawsze powinno być służebne, to znaczy koncentrujące uwagę na tych ludziach, społecznościach i wyzwaniach oraz związanych z nimi wartościach, dla których podejmujemy działania. Wymaga to dużych pokładów mądrej pokory i postawy zorientowanej na innych.
• Po trzecie, powinno być ono demokratyczne, a więc akceptujące różnorodność, potrzebę kolegialności na każdym etapie działania i zarządzania. Kluczową metodą pracy w jego stosowaniu jest dialog. Demokracja jest w tym wypadku wartością, ale i kompetencją, która wymaga nieustającego doskonalenia.
• Po czwarte, chodzi nam o przywództwo wspólnotowe, w szczególności odnoszące się do wizji, celów oraz wartości. Te ostatnie zawsze rodzą się lub zostają potwierdzone w drodze dialogu lub działania przez społeczność, do której się odnoszą. Zatem indywidualne wizje forsowane przez jedną, choćby najbardziej wybitną w jakiejś dziedzinie jednostkę, wcale nie muszą stanowić wartości, jeśli nie są „wytworzone” przez wspólnotę ludzi. James MacGregor Burnes, badający modele przywództwa podkreśla, że „Celem przywództwa jest zaangażowanie zwolenników – a nie jedynie ich aktywizacja – połączenie potrzeb, aspiracji i celów we wspólnym przedsięwzięciu, w procesie, którego celem jest uczynienie lepszymi obywatelami zarówno przywódców, jak i tych, za nimi podążają”.
• Po piąte, przywództwo musi być przede wszystkim nastawione na wartości, którym służy i chce wcielać w życie. Jej miernikiem jest integralność (spójność), która nie dotyczy wyłącznie potrzeby dotrzymywania słowa, ale bierze także pod uwagę oczekiwania otoczenia, normy etyczne, uczestniczenie w życiu organizacji i nieformalnych środowisk. Nieustanne zadawanie sobie pytania, na ile dokonywane wybory osobiste, obywatelskie, zawodowego i wszelkie inne, pozwalają mi być bardziej spójny. Wymagany jest więc stały przegląd własnego systemu wartości oraz zadawanie sobie pytania o słuszność dokonywanej zmiany oraz wpływu wywieranego na innych.
• Po szóste, przywództwo prowadzi do zmiany społecznej i zwiększenia podmiotowości tych, z którymi się działa oraz tych, dla których prowadzi się inicjatywy społeczne (empowerment). Niezbędne jest angażowanie w oczekiwaną zmianę wszystkich, których ona dotyczy i ciągłe poszukiwanie lepszych sposobów rozwiązywania problemów, a nie ograniczanie się do znanego katalogu rozwiązań. Istotnie pomocnym jest przyjęcie założenia, że nie ma dwóch identycznych społecznych sytuacji. Zatem ani dawanie „złotych rad z własnego doświadczenia”, ani kopiowanie szczegółowych „instrukcji obsługi” nie jest skuteczne. Każde wyzwanie społeczne wymaga nowego podejścia.

„Proponowany przez Studium Obywatelskie im. Pawła Adamowicza Program Przywództwa Społecznego jest programem wsparcia dla chcących kierować się przedstawionym wyżej azymutem. Jest przede wszystkim zaproszeniem do wspólnego poszukiwania optymalnych podejść oraz ich praktycznego zastosowania. Chcemy podążać wspólną drogą, ucząc się od siebie wzajemnie. Wszyscy.” – dodaje prof. Kowal.